Ludzka sieć, czyli jak przesyłać video HD za pomocą własnego ciała

Wpis pochodzi z Multi-bloga.

Ciało człowieka może być częścią sieci telekomunikacyjnej – twierdzi firma Ericsson. Wystarczy wziąć telefon komórkowy do jednej ręki, drugą dłoń umieścić na wybranym urządzeniu i już można z dużą szybkością wysyłać i odbierać informacje. Naturalne ludzkie zachowanie, jakim jest dotykanie przedmiotów, będzie w przyszłości sposobem na radykalne uproszczenie interakcji z Internetem i innymi usługami cyfrowymi.

Opracowane przez firmę Ericsson rozwiązanie, wykorzystujące ciało użytkownika jako przewód transmisyjny, osiąga na etapie pierwszej weryfikacji szybkość 6-10 Mb/s. Jak to działa? Smartfon wyposażony został w specjalny układ cyfrowy, który umożliwia pojemnościową transmisję danych. Układ jest połączony z płytką przekazującą sygnał do ciała. Po drugiej stronie — będącej odbiornikiem — umieszczono podobny układ i płytkę, które z kolei identyfikują słaby sygnał przepływający przez ciało człowieka.

Informacja jest wysyłana przez modulowanie napięcia na elektrodzie nadajnika i wykrywanie zmian potencjału na elektrodzie odbiornika. Jednocześnie przez ciało człowieka przepływa prąd o niewielkim natężeniu. Wykorzystane tu zjawisko fizyczne jest nazywane sprzężeniem pojemnościowym. Dzięki połączeniu tego zjawiska ze zwykłymi zachowaniami ludzi i komunikacją cyfrową uzyskujemy wyjątkowe rozwiązanie, które pozwala zrealizować interakcje trudne (lub niemożliwe) do osiągnięcia za pomocą samej technologii.

Czy to jest niebezpieczne? Nie. Stosowane poziomy mocy są bardzo niskie. Connected Me jest technologią prosto z laboratorium, jednak firma Ericsson przeprowadziła już pomiary, które dowiodły, że zestawy laboratoryjne ze sporym zapasem spełniają wymagania stawiane urządzeniom komercyjnym, takim jak smartfony.

Co umożliwia ta technologia? Nasze ciała mogłyby odgrywać rolę obwodu elektrycznego na przykład przy zamykaniu samochodu lub pokoju w hotelu. Aby zapłacić za zakupy w sklepie, wystarczyłoby dotknięcie dłoni, a w celu wydrukowania dokumentu z telefonu użytkownik mógłby połączyć go z drukarką. Nie potrzeba tu tyle energii co podczas korzystania z technologii Bluetooth.

W zależności od szybkości transmisji danych możliwości byłyby na przykład takie:

Transmisja o niewielkiej szybkości:

  • Parowanie urządzeń (jak w przypadku technologii Bluetooth)
  • Otwieranie drzwi, skrytek itp.
  • Regulowanie płatności
  • Sygnalizacja parametrów ciała, np. temperatury
  • Przesyłanie komunikatów do i z maszyny
  • Pobieranie/wysyłanie łączy do stron internetowych

Transmisja o średniej szybkości:

  • Wyświetlanie plików z telefonu na ekranie
  • Drukowanie lub zapisywanie plików
  • Wymiana wizytówek, list utworów itp. z inną osobą
  • Obsługa noszonych lub wszczepionych urządzeń medycznych

Transmisja o dużej szybkości:

  • Przesyłanie muzyki do słuchawek
  • Transmisja wideo
  • Powiększanie multimediów
  • Sprzężenie pojemnościowe umożliwia też radykalną zmianę konstrukcji urządzeń mobilnych, takich jak smartfony. Ich głośniki, aparaty fotograficzne i inne części można będzie podłączyć do osobistego punktu dostępowego przez ciało człowieka. Dotyczy to również urządzeń medycznych, które w przyszłości będą wszczepiane w nasze ciała.

Zaletą tej technologii jest fakt, że pozwala ona tworzyć rozwiązania bardzo proste w obsłudze. Wystarczy założyć słuchawki, aby połączyć się ze smartfonem obsługującym sprzężenie pojemnościowe i odtwarzać muzykę lub rozmawiać przez telefon bez konieczności trzymania urządzenia w ręku.

Co się stanie w przyszłości? Połączenie komunikacji cyfrowej z naturalnym zachowaniem, jakim jest dotykanie przedmiotów, oferuje niezliczone możliwości:

  • Bezpieczna komunikacja w sieci osobistej (wokół użytkownika) — sygnału nie da się skopiować bez dotknięcia danej osoby.
  • Niepotrzebne kable/złącza (na przykład w przypadku drukarki).
  • Energooszczędność — można obniżyć zużycie energii
  • Niedrogi sprzęt — masowe wdrożenie/integracja

OK, ale czy przez ciało człowieka można też przesyłać obraz wysokiej rozdzielczości? Na razie nie – do telewizyjnej transmisji video HD potrzebna jest szybkość 12-16 Mb/s. Na razie Ericsson uzyskuje szybkość 10 Mb/s, ale – jak twierdzi firma – niedługo możliwy do osiągnięcia będzie poziom 20-40 Mb/s.

Wpis pochodzi z Multi-bloga.

Opublikowany przez Szymon Adamus

Szymon Adamus, fan wszystkiego co HD, SD i OK. Widzi martwe piksele i ma cztery pary rąk. W każdej z nich trrzyma pilota.