Sharp UQ10 – Ultra HD w telewizorze Full HD? [test]

Sharp UQ10, to pierwszy na świecie sprzedawany masowo telewizor Full HD, który akceptuje sygnał Ultra HD. W praktyce oznacza to, że stoi gdzieś pomiędzy dwoma standardami. Czy to ma sens?

Duży może więcej

Najnowszy telewizor Sharpa testowałem na wersji LC-70UQ10E. Liczba „70” w nazwie oznacza ni mniej, ni więcej 70 cali. To MUSI robić wrażenie nawet na osobach, które z nowymi telewizorami mają do czynienia bardzo często.

Nie wierzcie nikomu, kto mówi że rozmiar nie ma znaczenia… Przynajmniej w kwestii telewizorów ;) Jeśli macie możliwość kupna dużego odbiornika, to dołóżcie trochę pieniędzy i kupcie jeszcze większy! Zapewniam – nie będziecie żałować.

Sharp od dawna prowadzi politykę promowania wielkości. Robi to poszerzając swoją ofertę produktową o naprawdę gigantyczne przekątne, a przy okazji obniżając ceny. Co nie zmienia faktu, że rozmiar kosztuje. Oto ile (w momencie pisania tego testu, kliknijcie na link by sprawdzić aktualne ceny0:

Sharp LC-60UQ10 (60 cali) – od 8000 zł
Sharp LC-70UQ10 (70 cali) – od 13 300 zł
Sharp LC-80UQ10 (80 cali) – od 25 500 zł

Spora różnica w stosunku do tradycyjnej w polskim domu 42-jki. Jeśli jednak Was stać, to naprawdę nie bójcie się takich przekątnych. Wyglądają nieco zabawnie, zajmując połowę ściany, ale robią kolosalne wrażenie.

Oprócz wielkości podoba mi się to o czym pisałem w pierwszych wrażeniach. Złącz USB są położone w dwóch miejscach w taki sposób, że bez problemu można podpiąć dysk na krótszym kablu.

Z kolei w wyglądzie telewizora oko cieszą aluminiowe wykończenia na dole i u góry, oraz duże i drapieżnie wyglądające nogi podstawy.

Obsługa i Smart TV w Sharpie UQ10

Sharp miał przez długi czas ogromny problem z ofertą Smart TV i obsługą swoich telewizorów. Widać w tej materii pewną poprawę, ale jest jeszcze bardzo dużo do zrobienia.

Główne menu telewizora w moim odczuciu jest wizualnie przestarzałe. To moje subiektywne zdanie, którego nie podzieliła np. moja żona i znajomy. Według mnie główne menu wygląda archaicznie. Brakuje mu graficznego dopieszczenia, które powinno wyjść spod rąk zdolnego grafika.

Wy oceńcie sami.

Szczegółowe funkcje telewizora uruchamia się z poziomu ekranowych tabelek, które u tego producenta znamy od dawna. Ich wadą jest formuła mało przyjazna dla przeciętnego odbiorcy (dużo nawiasów, dziwnych skrótów itp.) oraz niezbyt estetyczne zmiany wielkości czcionek.

Taka forma ma jednak swoją zaletę, o której pisałem już trzy lata temu przy okazji testu telewizora Sharp LE830E. Jest nią mnogość ustawień, którymi można się bawić oraz fakt, że w czasie ich nanoszenia cały czas widzimy zmniejszony, ale nie zasłonięty obraz ze źródła sygnału. Opcje są wyświetlane po prawej stronie, a po lewej widzimy zmiany na obrazie.

Stylistycznie Sharp musi odświeżyć swój system. Pod względem funkcjonalności jest to telewizor, który wymaga uwagi, ale po czasie staje się w miarę intuicyjny.

Niestety nie mogę tego samego powiedzieć o pilocie. W jego przypadku nawet po tygodniu użytkowania nie jestem nadal w stanie znaleźć podstawowych funkcji bez zerkania na trzymany w ręce kontroler. Pilot jest zbyt wysoki, ma za dużo przycisków, a na domiar złego niektóre z nich są za małe i nie odróżniające się od siebie.

W Sharpie UQ10 przemodelowany został Aquos NET+ czyli platforma Smart TV producenta. Wygląda ona teraz podobnie do menu głównego telewizorów niektórych konkurentów.

Pod względem zawartości w momencie pisania tego testu w polskim Smart TV Sharpa naliczyłem 85 aplikacji. Z „appek” dla Polaków jest Ipla, YouTube, Wybieram TV, Facebook i Twitter.

Piszę o „polskim Smart TV”, bo Sharp podobnie jak np. Philips pozwala na dodanie aplikacji z innych regionów językowych. Wtedy zasoby Smart TV się poszerzają.

W porównaniu do konkurencji szału niestety nie ma. Smart TV Sharpa nadal dopiero raczkuje. Widać jednak, że wreszcie producent coś zaczyna z tym robić. Oby tylko robił więcej.

Wśród usług internetowych w telewizorze UQ10 jest jeszcze Bluetooth do podłączenia klawiatury, myszki lub głośników i funkcja Miracast, o której pisałem już po warszawskiej konferencji producenta.

Jest też przeglądarka internetowa, która działa poprawnie, tylko niestety potwornie wolno.

Multimedialny świat UQ10

Odtwarzacz multimedialny Sharpa UQ10 cierpi na podobne przypadłości, co menu główne – wymaga dopieszczenia. Wizualnie jest ok. Bez wodotrysków, ale na akceptowalnym, dość standardowym poziomie. Problemem jest stabilność i funkcje dodatkowe.

Odtwarzacz nie ma funkcji wyświetlania wszystkich multimediów zapisanych na dysku czy pendrivie. Trzeba przeskakiwać między filmami, zdjęciami, a muzyką. Kiedyś taki sposób sortowania był standardem. Dzisiaj coraz częściej możemy przeglądać zasoby dysku w całości i taka opcja powinna być dostępna.

To rzecz, do której można się przyzwyczaić. Poważniejszy problem, nad którym Sharp musi się nachylić, to stabilność systemu. W czasie testów odtwarzacz zawiesił mi się sześć razy. Czasem przy próbie włączenia zdjęcia w wyższej niż Full HD rozdzielczości (co w tym modelu jest możliwe), czasem przy przewijaniu filmu po pauzie. Kilka razy usterka była na tyle poważna, że telewizor zamarł całkowicie. Pomagało jedynie fizyczne odłączenie go od zasilania.

Telewizor zdaje się mieć też problem z wyświetlaniem nowej zawartości na dysku. Kilka razy po zgraniu zdjęć i próbek filmów na HDD Sharp UQ10 nie wyświetlał ich na liście multimediów. Pomagało dopiero przepięcie dysku na inny port USB.

Na szczęście gdy system działa, to działa dobrze. Telewizor odtworzył wszystkie pliki wideo jakie mu zaserwowałem. Nawet formaty mniej popularne, typu 3GP. W przypadku standardowego avi czy mkv z popularnymi kodekami odtwarzanie było płynne i bezproblemowe. Telewizor odczytywał napisy, różne ścieżki dźwiękowe itp. Odtwarzanie zdjęć w rozdzielczości Ultra HD z USB jest również miły dodatkiem. Jakość ustępuje natywnemu 4K, ale jest lepiej niż na Full HD ze standardową matrycą (o czym więcej za chwilę).

Niestety groźba zwieszenia systemu cały czas wisiała nad moją głową, stresując w czasie seansu.

Ultra HD na telewizorze Full HD?

Największa nowinka w tym telewizorze, to Quattron Pro. Cztery subpiksele RGBY (czerwony, zielony, niebieski i żółty) są dzielone na pół i sterowane niezależnie. Zamiast 8 mln subpikseli jest ich 16 mln.

W praktyce telewizor może dzięki temu wyświetlać 4K, mimo że tak naprawdę jest to ekran Full HD. Sharp podkreśla cztery zalety Quattrona Pro:

Więcej szczegółów (wyższa rozdzielczość)
Możliwość odtwarzania materiału 4K (więcej subpikseli)
Naturalne kolory (wyświetlanie większej liczby kolorów)
Wyższa jasność (dzięki żółtemu subpikselowi)

Z tymi stwierdzeniami nie zgadza się Maciej Koper, który na HDTVpolska.com opublikował bardzo wnikliwą i krytyczną analizę technologii Quattron i Quattron Pro.

Ekrany te mają w prawdzie lepszą wydajność świetlną i zazwyczaj niską cenę za cal. Cierpią niestety na najbardziej fundamentalnych zaletach jakie powinien mieć telewizor to jest: czerń (kontrast) i odwzorowanie barw. Nie wyróżniają się też pod innymi względami jak na przykład kąty widzenia, czas reakcji, czy jasność

– pisze Maciej w swoim tekście, w którym piętnuje matryce Quattron za przekłamania w jakości kolorów skóry, niską jasność i mit jakim, według niego, jest wyższa rozdzielczość tego typu matryc.

Osoby szukające informacji o Sharpie UQ10 na pewno trafią też na recenzję Kikiego z forum HDTV.com.pl. Stoi ona w kontrze, do stwierdzeń Macieja.

Nie ukrywam, że jestem fanem jakości, a tej jakości w szczególności

– pisze Kiki w swoim teście, który kończy wynikiem 92/100 i chwali Sharpa za ekstra przejścia tonalne, jakość materiałów z wysokim bitratem, znakomitą ostrość i mistrzowską płynność obrazu.

Dwie skrajnie różne opinie z zaznaczeniem, że tekst Macieja dotyczy technologii użytej w telewizorze – nie jest testem samego odbiornika. Jak jest w praktyce? Spójrzcie sami.

Pod pierwszymi wrażeniami czytelnicy Dex i Karpaj prosili o porównanie obrazu Ultra HD na Sharpie UQ10 z obrazem Ultra HD na natywnej matrycy 4K. UQ10 nie pozwala na wyświetlanie filmów 4K z USB. Nie posiada też wbudowanego kodeka HEVC. Z USB można wyświetlić tylko zdjęcia w UHD. Poniżej tapety gier Epic Hamstera dostępne wysokiej jakości.

Filmy trzeba odtwarzać ze sprzętu zewnętrznego podpiętego przez HDMI. Wtedy telewizor rzeczywiście bez problemu wyświetla 4K. Jakość można ustalać za pomocą funkcji Quattron Pro Drive. Możne ona być wyłączona, ustawiona na poprawę jakości obrazu lub podkręcenie jego jasności.

Można ją wykorzystywać też w materiałach Full HD.

Po podłączeniu do telewizora np. komputera zdolnego do wysyłania sygnału w rozdzielczości Ultra HD i zapewnieniu telewizorowi treści w tak wysokiej jakości, widać różnicę w ostrości obrazu.

Sharp UQ10 jednak tylko „udaje” Ultra HD, więc mając film czy zdjęcie w naprawdę wysokiej rozdzielczości najlepiej będzie ono wyglądało na odbiorniku z prawdziwym UHD.

Na koniec sprawdziłem jeszcze podświetlanie matrycy, o co prosił Dex. Nie udało mi się zrobić zdjęcia, które pokazywałoby idealnie jakość podświetlania, ale prezentuje się ono mniej więcej tak.

Czyli w egzemplarzu, który do mnie dotarł, jest pod tym względem bardzo dobrze. Co cieszy, szczególnie biorąc pod uwagę tak dużą przekątną. Mam nadzieję, że to standard spotykany w każdym modelu Sharpa.

Następnie sprawdziłem Input Lag. Jak zwykle robiłem to miernikiem Leo Bodnara i po włączeniu trybu dedykowanego grom. Miernik pokazał pokazał 59,2 msec.

Nie jest to wynik najlepszy na rynku, ale dobry i wystarczający do komfortowego grania. Przypominam standardy:

Mniej niż 40 milisekund – dobry
Pomiędzy 40, a 70 msec – przeciętny
Powyżej 70 milisekund – zły

W kwestii dźwięku Sharpa UQ10 może zadowolić lub rozczarować. Zależy czego oczekujemy. Pod obudową są dwa głośniki 10 W Yamaha HXT i subwoofer 15 W, które grają lepiej niż w wielu mniejszych telewizorach. Sęk w tym, że nie aż tak dobrze, jak mogłyby, biorąc pod uwagę rozmiar 70-calowej bestii. Przy sprzęcie tej wielkości liczyłem jednak na coś więcej.

Sharp LC-70UQ10E – super jakość czy niepotrzebna ciekawostka?

Sharp stanął w tym roku w dziwnym rozkroku między Full HD, a Ultra HD. Inni producenci oferują telewizory 4K w coraz niższych cenach. Sharp proponuje coś przejściowego, co poradzi sobie z Ultra HD z HDMI, ale nie zapewni odtwarzania takich materiałów z USB. Zaletą takiego rozwiązania jest niższa cena. Wadą mniejsza wygoda i brak pełnego wsparcia dla nowego standardu.

W kwestii jakości obrazu telewizor jest nierówny. Zdanie o Quattron Pro jednego recenzenta jest miażdżące, a drugiego wręcz przeciwnie. Według mnie racja jest po środku. Telewizor na pewno ma problemy z reprodukcją kolorów. Pomaga w tym certyfikowany tryb Film THX, jednak używając go nie można zmieniać poziomu podświetlania, a jestem pewien, że dla wielu odbiorców będzie on za ciemny.

Z drugiej strony system Quattron Pro Drive rzeczywiście działa. Nie cudownie, na to nie ma co liczyć, ale poprawia jakość. Obraz Ultra HD na matrycy o natywnej rozdzielczości 3840 x 2160 pikseli jest nadal ostrzejszy, ale różnicę w Sharpie UQ10 widać.

Do tego dochodzą multimedia, z którym Sharp UQ10 radzi sobie znakomicie, ale ma problemy ze stabilnością systemu i obsługą oraz gry wideo, które na przekątnej 70 cali są prawdziwą rozkoszą.

Podsumowując Sharp UQ10 to telewizor dla osób, które przede wszystkim szukają dużego rozmiaru w konkurencyjnej cenie, a pełne przejście na Ultra HD planują dopiero na nadchodzące lata. Prędzej czy później Sharp będzie musiał przejść na faktyczne UHD. Do tego czasu model UQ10 będzie mostem łączącym dwa światy. Możecie na niego wejść, jeśli widoczna na zdjęciach jakość Wam odpowiada, a wspomniane w teście zalety są dla Was bardziej istotne niż wymienione wady.